Ani chory pies, ani chore dziecko nie jest problemem. Okoliczność nigdy nie jest problemem. Problemem jest wierzenie, że nie możesz inaczej na to spojrzeć, chociaż możesz. Możesz znaleźć absolutne spełnienie w opiekowaniu się chorym, umierającym dzieckiem. Okoliczność nigdy nie jest problemem, bo na okoliczność nie masz wpływu, ale masz wybór, jak przeżywasz tę okoliczność.
Cierpienie emocjonalne oznacza, że nie patrzysz na daną okoliczność oczami swojego inner being. Ja nie mówię, że to jest łatwe, ale pomiędzy trudne a niemożliwe jest też ogromna różnica. Bycie szczęśliwym nie polega na wpychaniu okoliczności w takie, które nam sprzyjają, bo to jest niemożliwe. Doświadczam, czego doświadczam i nie robię z tego problemu. Na tym polega szeroka perspektywa.
Trudna ścieżka też jest percepcją, a percepcję zawsze można zmienić i na tym polega różnica, a warunkowym szczęściem. Prawdziwe szczęście jest wtedy, kiedy jesteś szczęśliwa bez względu na to, co się dzieje, a warunkowe szczęście jest wtedy, kiedy jesteś szczęśliwa, jak świeci słońce, a nieszczęśliwa jak pada deszcz. Na to nie masz wpływu czy pada, czy nie pada.
Z szerokiej perspektywy rozumiesz, że ma górki bez dołka. Jak doświadczasz dołka, to nie robisz z niego problemu. Natomiast jak człowiek cierpi emocjonalnie, to znaczy, że patrzy z wąskiej perspektywy. Nie można patrzeć z szerokiej perspektywy na cokolwiek i cierpieć. A perspektywa szeroka jest osiągalna dla każdego. Nie w dzień, dwa, bo to jest proces, ale jest osiągalna i jak człowiek ją osiągnie, to cokolwiek by się nie działo, jest fantastycznie.
Rozwój duchowy to przebudzenie, czyli dochodzenie do prawdy. Do prawdy się dochodzi przez krytyczne myślenie. W krytycznym myśleniu nie ma opcji „nie wiem”. Rozwój duchowy to zmiana twoich wierzeń, zmiana zawartości twojej biblioteki pod tytułem „twój umysł” i nie możesz wyjść z biblioteki i zmienić w niej książek. Musisz w nią wejść, te książki przewertować, przeczytać i te, które się nie zgadzają po prostu wyrzucić. Wyjście z umysłu to jest tabletka od bólu głowy, to jest ulga na chwilę. To jest trochę warunkowe – nie mam satysfakcji, wychodzę z umysłu, ale nie da się z niego wyjść i nie wrócić. Dlatego jest to etap, bardzo potrzebny etap i na tym etapie formują się różne procesy, które pozwalają ci wrócić tam w 3 sekundy, ale to nie w tym miejscu następuje rozwój. Rozwój następuje wtedy, kiedy ty naprawdę bierzesz na warsztat wierzenie i świadomie go obalasz, świadomie zdajesz sobie sprawę z tego, że ono mi nie służy, że jest nieprawdziwe i się go pozbywasz. Tutaj następuje rozwój, bo w ten sposób zmieniasz zawartość swojej biblioteki pod tytułem „umysł”. Więc nie możesz wyjść z umysłu i go zmienić a z drugiej strony też nie możesz zmienić umysłu, będąc taką roztrzęsioną, rozdygotaną i nie wiedząc co się w ogóle dzieje.
Comments