Jeśli masz silne pragnienie, to ono ciebie woła.
Jak odróżnić Twoje prawdziwe pragnienie od fantazji? Jeśli nie jesteś pewien, czy coś jest Twoim pragnieniem, to nim nie jest. Pragnienie się czuje, to jest taki napływ inspiracji, nie możesz przestać o
nim myśleć, nawet kiedy robisz coś innego to ono jest gdzieś z tyłu głowy, aktywnie działasz w temacie tego pragnienia. Każde pragnienie, które nie jest spowolnione negatywnym wierzeniem, się spełni. Pragnienie można zdusić, ale pragnienia nie można zabić, pragnienie zawsze zostaje. Ale czasami możesz przekonać sam siebie, że coś jest Twoim pragnieniem, mimo że tak nie jest. Przekonanie, czy wierzenie, jest niczym innym niż myślą, którą praktykujesz. Wierzenia mają dwa źródła - albo myślisz w kółko o czymś i to się staje Twoim przekonaniem, albo usłyszysz coś od kogoś, kto jest dla Ciebie autorytetem. Jeżeli wierzysz, że coś Ci zajmie kilkanaście lat, to Ci zajmie kilkanaście lat. Jeśli tego oczekujesz, to poniekąd o to prosisz. Każde wierzenie jest taką samospełniającą się przepowiednią. Jeżeli pragnienie nie jest Twoje, to będzie ciężko, bo nawet jak ci się uda, to nie będziesz miał tej satysfakcji, którą miałbyś jeżeli pragnienie byłoby rzeczywiście Twoje. Są ludzie, którzy żyją przez wiele lat nie swoim życiem, spełniając oczekiwania innych. I na tym polega kryzys wieku średniego. Przychodząc na świat masz już koncept na swoje życie. Pozwól sobie usłyszeć siebie, jeśli nie czujesz swojego powołania w tej chwili, to znaczy, że nie jesteś w komunikacji ze swoim inner being, bo Twój inner being wie co to jest, wie jak tam dojść i zebrał już wszystkie komponenty Twojego zamówienia, tylko Ty jeszcze nie wiesz jakie to jest zamówienie. Powiedz swojemu inner being, że chcesz poczuć swoje powołanie. Wyślij tą intencję i zapomnij o niej, któregoś dnia się obudzisz i po prostu będziesz wiedzieć. Nie ma lepszego źródła informacji niż inner being. W kościele katolickim jest dużo takich modlitw, które ludzie powtarzają co niedzielę, a nie ważne jest co Ty mówisz, ważne jest co Ty czujesz. Wszechświat nie mówi w języku polskim, angielskim, religijnym czy jakimkolwiek innym. To jest język wibracji, a język wibracji to jest język emocji. Pamiętaj, że to ty jesteś bogiem, ja jestem bogiem, wszystko jest bogiem. Nie ma siły wyższej, która decyduje o twoim życiu, skoro my wszyscy jesteśmy bogiem.
Comments