Cierpienie fizyczne nie musi przekładać się na cierpienie emocjonalne. Można być chorym i nie robić z tego problemu.
Fascynuje mnie to, że wszyscy mówią, że jesteś chora, a twój umysł nie wierzy, że jesteś chora. Ale jest to raczej pozytyw, a nie negatyw tej sytuacji, bo to w co my wierzymy jest najważniejsze. Jak mówisz albo myślisz o chorobie, to zwiększasz jej momentum, bo ten wąż który podlewa słoneczniki i chwasty to jest ta nasza uwaga. Nie musisz mówić o tym, samo myślenie, skupianie się na tym, zwiększa momentum tego tematu.
Są choroby, na które zaczynamy chorować, one mijają i nie ma problemu. Są też choroby i doświadczenia, na które ty się godzisz zanim tutaj przyjdziesz. Bo my jesteśmy tutaj, na tej wycieczce zwanej życiem po to, żeby czegoś doświadczyć. To, że jesteś kobietą czy urodziłaś się w Polsce, to są wybory, których my dokonujemy przed przyjściem tutaj i taka poważna choroba też może być twoim wyborem sprzed przyjścia tutaj. Sedno całej sytuacji jest w tym, że naprawdę można być umierającym, można mieć raka, na którego nie ma lekarstwa i być szczęśliwym. I tutaj jest klucz. Jeżeli twoje zdrowie czy twój wygląd jest dla ciebie warunkiem szczęścia, to tu jest problem, a nie w samej chorobie.