Lęk wynika z braku zaufania do samego siebie, z braku wiary w to, kim naprawdę się jest. Gdyby człowiek wiedział, kim naprawdę jest, to były niezwyciężalny. Wszyscy mamy jakiś obraz samego siebie. Albo czujemy się w życiu ofiarą czynników zewnętrznych, albo częścią puzzla, albo całym puzzlem, albo bogiem. Gdybyśmy wiedzieli, kim naprawdę jesteśmy, jaką mamy w sobie moc i potęgę, to czego mielibyśmy się bać?
Nasze pragnienia manifestują się na tyle, na ile pozwalają nasze wierzenia, czyli na tyle, na ile jesteśmy gotowi. Wszyscy jesteśmy na ścieżce najmniejszego oporu. Jeżeli ktoś musi przeżyć coś strasznego, żeby dojść do konkretnych wniosków, to znaczy, że musiała to być dla niego ścieżka najmniejszego oporu, bo widocznie żadnej innej nie odebrał. Nasz inner being zna wszystkie nasze pragnienia i zna ścieżkę do każdego z nich. Wie, które pragnienie w tej chwili jest dla nas najważniejsze i wie, na które pragnienie na ile jesteśmy gotowi.
Droga najmniejszego oporu do manifestacji pragnienia to - ja pragnę, ja wierzę, ja mam. To najszybsza droga, ale manifestacja rzadko się tak odbywa, ponieważ mamy mnóstwo wierzeń, które nasz inner being musi obejść.